ÖZET: Malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tabi olanların sigortalılık süresi 18 yaşından itibaren başlatılır. Ancak bu tarihten önceki süreler için ödenen sigorta primleri prim ödeme gün sayılarına dahil edilir.

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi

E.2018/2953 K.2019/9506 T.04.12.2019

5510 sayılı Kanun’un Geçici 7. maddesi yollamasıyla uygulanan mülga 506 sayılı Kanun’un 60/G maddesinde “Bu maddenin uygulanmasında; 18 yaşından önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tabi olanların sigortalılık süresi, 18 yaşını doldurdukları tarihte başlamış kabul edilir. Ancak bu tarihten önceki süreler için ödenen malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primleri prim ödeme gün sayılarının hesabına dahil edilir” hükmü öngörülmüştür. Maddedeki “malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tabi olanlar” sözcüklerinin, sigortalılar yararına bir yorumla, tabi olması gerekenleri de kapsadığının kabulü gerekir. Öte yandan, aynı kanunun Geçici 54. maddesi kapsamında 01.04.1981 tarihinden önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tescili bulunanlar için bu maddenin yani 18 yaş sınırının uygulanmayacağı belirtilmiştir.

Buna göre; 01.05.1990 doğumlu olan davacı yönünden sigortalılık başlangıç tarihinin 18 yaşını doldurulduğu 01.05.2008 olarak kabulü, bu tarihten önceki hizmet sürelerinin ise, yalnızca prim ödeme gün sayısına dahil edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

Her ne kadar Mahkemece, davacının askerlikte geçen 24/05/2010 – 25/08/2011 tarihleri arasındaki süreleri dışlanmak suretiyle hizmet tespitine karar verilmiş olsa da, askere sevk tarihinden bir gün öncesine kadar çalışmaya devam ettiği ve terhisten bir gün sonrası hizmet akdinin tekrar başladığına dair mahkeme kabulü isabetsizdir. Mahkemece, askere gidiş süreci ile askerlik dönüşü iş akdinin başlangıç tarihi ile askerlik dönüş sonrası sivil hayata intibak sürecine ilişkin makul süre tespit edilmesi ve sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 370/2. maddesi gereğince, söz konusu karar düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi kararının HMK’nın 373/1 maddesi gereği kaldırılması ile, İlk Derece Mahkemesinin hüküm fıkrasına, “Davacının davalı …’e ait işyerinde 18 yaşını tamamlamasından önceki dönemde; 11.02.2004 – 01.05.2008 tarihleri arasında çalıştığının ve davacının sigortalılık başlangıç tarihinin (18 yaşını ikmal ettiği tarih olan) 01.05.2008 olduğunun tespiti ile 18 yaşını ikmal ettiği bu tarihten önceki çalışma süresinin 506 sayılı yasanın 60/G hükmü gereğince sadece prim ödeme gün sayısına dahil edilmesine,” ibarelerinin eklenmesine; hüküm fıkrasındaki “23.05.2010” ibaresinin silinerek yerine “15.05.2010” ibaresinin yazılmasına, “26.08.2011” ibaresinin silinerek yerine “01.09.2011” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan …’e iadesine dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 04/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.